Текст песни คาด-ตะ-กอน - F.HERO

ความคาดหวังนั้นคือยาพิษ
มันกำลังไล่ฆาตกรรมเราอย่างซาดิสม์
มึงไม่อาจจะหนีด้วยแจ๊สหรือว่ายาริส
เพราะว่ามันจะตามล่ามึงเหมือนแสงอาทิตย์
แต่ว่ามัน เป็นยาพิษที่เราสมัครใจกลืน
หลักประหารที่เราสมัครใจยืน
คิดว่ามันอบอุ่นเหมือนกับผิงไฟฟืน
สุดท้ายแล้วความคาดหวัง
กำลังเหนี่ยวไกปืน

มึงโทษว่าเพราะความรักน่ะทำให้มึงเจ็บ
ก็เหมือนมึงโทษหลังคาตอนที่มันรั่วเพราะลูกเห็บ
ตามสเต็ปคือเมื่อสะเออะไปรัก
มันก็เหมือนแบกความ
คาดหวังไว้เต็มกระบะไปละ
หวังว่ารักจริง หวังว่าเค้าจะไม่ทิ้ง
หวังว่าเมื่อเจอใครที่เค้าดีกว่าแล้วเค้าจะไม่ปิ๊ง
หารู้ไม่ว่าตอนมึงกะหนุงกะหนิง
มีฆาตกรอยู่หลังประตูยืนซุ่มพร้อมมีดคมวิ้ง
มันรอ ให้ความไม่แน่นอนเปิดประตูให้
ส่วนต้นทางมีสัจธรรมคอยดูให้
ปังตอ ในมือมันพร้อมทะลวงไส้
โรคจิตพอจะไม่รีบร้อนไปฆ่าจนกว่าเวลาที่ใช่
ใช่ คดีนี้รักเป็นแค่พยาน
มีมึงเป็นเหยื่อ ความจริงเป็นตุลาการ
มันคือยาเบื่อ ฆ่าทิ้งแล้วอันตรธาน
มันคือความคาดหวังที่ใจเราสร้างเราดลบันดาลเอง

ความคาดหวังนั้นคือยาพิษ
มันกำลังไล่ฆาตกรรมเราอย่างซาดิสม์
มึงไม่อาจจะหนีด้วยแจ๊สหรือว่ายาริส
เพราะว่ามันจะตามล่ามึงเหมือนแสงอาทิตย์
แต่ว่ามัน เป็นยาพิษที่เราสมัครใจกลืน
หลักประหารที่เราสมัครใจยืน
คิดว่ามันอบอุ่นเหมือนกับผิงไฟฟืน
สุดท้ายแล้วความคาดหวัง
กำลังเหนี่ยวไกปืน

เมื่อตอนเด็กๆ มันชื่อว่าความหวัง
เกิดจากใจบริสุทธิ์ที่ไม่เคยถูกขัง
เป็นเด็กไร้เดียงสา ร่ำรวยอารมณ์ขัน
มีความเชื่อมุ่งมั่นว่าจะตามหาความฝัน
เริ่มต้นเดินทางตั้งแต่ตัวเลขซีโร่
เริ่มเก็บเลเว่ล ค่อยๆ มีเกราะ มีโล่ห์
วันหนึ่งเจอเพื่อนที่มีชื่อว่าอีโก้
บอกว่าถ้าอยากเจอฝันต้องฆ่าคู่แข่งด้วยอีโต้
ความอิจฉาเป่าหู เชื่อป๋าสิหนู
ถ้ายอมให้ใครวิ่งแซงมันน่าอับอายอดสู
หยิบมีดขึ้นมา เอาคมถูๆ
แล้วกดบนคอหอยเหมือนกับเราเชือดหมู
ฉึ่บ ฉับพลันความหวังก็มีเลือดท่วมกาย
มันหลงลืมความฝันที่มันอยากเจอทักทาย
กระหายหิวเลือด เหมือนอยากจิบไวน์
เปลี่ยนชื่อเป็นความคาดหวัง
ผู้หยิบยื่นความตาย

ความคาดหวังนั้นคือยาพิษ
มันกำลังไล่ฆาตกรรมเราอย่างซาดิสม์
มึงไม่อาจจะหนีด้วยแจ๊สหรือว่ายาริส
เพราะว่ามันจะตามล่ามึงเหมือนแสงอาทิตย์
แต่ว่ามัน เป็นยาพิษที่เราสมัครใจกลืน
หลักประหารที่เราสมัครใจยืน
คิดว่ามันอบอุ่นเหมือนกับผิงไฟฟืน
สุดท้ายแล้วความคาดหวัง
กำลังเหนี่ยวไกปืน

ความคาดหวังเหมือนการ์ตูนโดจิน
ที่ใจเราสร้างเองตามสะดวกโยธิน
เคยเลี้ยงไว้เป็นซามูไรแต่วันที่เป็นโรนิน
มันจะจับเราเข้าลานประหารตัดหัวด้วยกิโยติน
ก่อนฆ่ามันจะโบยตีจนลมหายใจรวยริน
เอาความไว้ใจที่มึงให้ไปทำลายเป็นผงโรยดิน
ให้มึงมองตอนที่หมามากิน
ว่าความไว้ใจแล้วคาดหวังนี่มันเจ็บปวดจริงๆ
บางครั้งกูโดนมันยิง อาการร่อแร่
แต่กูก็รอดมาได้ด้วยการคิดถึงพ่อแม่
บางครั้งมันตามหลอกหลอน จนกูเกือบชีวิตพัง
กูเลยสู้มันกลับด้วยการปลงอนิจจัง
ก่อนฝังมัน เอาไว้ในบ่อ
ให้การอภัยฉาบปูนแล้วค่อยเอาอิฐก่อ
จบ End Credit จะมีภาพมันแตกหน่อ
เพราะคาดตะกอนจะกลับมาฆ่ามึงในหนังภาคต่อ

ความคาดหวังนั้นคือยาพิษ
มันกำลังไล่ฆาตกรรมเราอย่างซาดิสม์
มึงไม่อาจจะหนีด้วยแจ๊สหรือว่ายาริส
เพราะว่ามันจะตามล่ามึงเหมือนแสงอาทิตย์
แต่ว่ามัน เป็นยาพิษที่เราสมัครใจกลืน
หลักประหารที่เราสมัครใจยืน
คิดว่ามันอบอุ่นเหมือนกับผิงไฟฟืน
สุดท้ายแล้วความคาดหวัง
กำลังเหนี่ยวไกปืน