Azkaban - Fonos , Kacper HTA , Oliver Olson , Gibbs перевод на немецкий

Azkaban

Zamknięty jak w klatce, choć twardy mam pancerz
Rysuje się grymas, to zachodu jest warte (warte)
Sam wejdę na skarpę, mój bagaż jak skrzydła
Kto by stracił tą szansę (szansę), są chmury jak Halfen
Układam na wymiar, słychać ostatnią salwę
Bo życie nie Marvel, zachłanny tu kończy jak Midas
Muszę swoje emocje dziś okryć, żadne z nich nie typuje do rezerw
Zmuszę każdy kolejny dzień zwłoki, by na życie nie wpłynął już więcej
A co jeśli nie mówią nic oczy, moje myśli, że jestem ich więźniem
Kto ma tu różne plaże jak Lukia, plecami odwróci się zawsze jak revers

Jak wiele stracisz, jeśli nie otworzysz duszy swej
Łatwo się sparzyć tu w każdym z nas budzi ten sam lęk
Tu jak Pankracy każdy walczy by się spełnił sen
Łatwo się sparzyć, ej, łatwo się sparzyć

Nie jestem jeden na milion, jestem jeden z milionów
Zamkowa cela przeważnie jest parę pięter od złotego tronu
Kminie jak Scofield i znów uciekam jak Ryszard Niemczyk
Klisza za mną jest potargana, a miała trzymać stalowe więzy
Azkaban, znam dobrze, dusza i ciało jak zbiór potrzeb
W celi śmierci naciągasz kuszę, obiecałeś że będzie dobrze
Pędzi ciągle, jak żyć mądrze, jak być kimś, gdy życzą stos
Nić wspomnień, da ci jutro, lepsze dni, czy swój koc

Jak wiele stracisz, jeśli nie otworzysz duszy swej
Łatwo się sparzyć tu w każdym z nas budzi ten sam lęk
Tu jak Pankracy każdy walczy by się spełnił sen
Łatwo się sparzyć, ej, łatwo się sparzyć

Jak wiele stracisz, jeśli nie otworzysz duszy swej
Łatwo się sparzyć tu w każdym z nas budzi ten sam lęk
Tu jak Pankracy każdy walczy by się spełnił sen
Łatwo się sparzyć, ej, łatwo się sparzyć

Mój Azkaban, zamknięty świat, jestem tu sam często mam to wrażenie
Że tkwię tu od lat i kręcę swój bat jakby na własne życzenie
Gaszę pragnienie jak światło, tylko sumienie zostało mi chyba
Choć życie mnie parzy jak magmą
Nie boli tak bo z wiekiem skorupy przybywa
Zrywa się zew, na zmianę stres, warkoczem łez przeplata
Smutek i śpiew, ostatni wdech, spadam na łeb by latać
Przestworza gdzie zorza wskazuje mi drogę
Nie robię bo muszę, a tworzę bo chce
Wciąż jestem na torze i życie w kolorze to jedyny lek

Jak wiele stracisz jeśli nie otworzysz duszy swej
Łatwo się sparzyć tu w każdym z nas budzi ten sam lęk
Tu jak Pankracy każdy walczy by się spełnił sen
Łatwo się sparzyć, ej, łatwo się sparzyć

Chciałem trochę hajsu, weź mnie znienawidź
Ja nie chciałem być sam, to serce moje krwawi
Nie kupię grama czasu, szczęścia mojej mamy
Szczęścia mojej damy, z tamtym damy sobie sami
Pryzmat, cela bez blasku, (ja) ja jestem jak w potrzasku
Sam zamykam się w zamku, jak więzień Azkabanu

Słonce maluje 'dżin'
Z rana jak dobry 'klin'
Mam dosyć bycia 'clean'
Niagara płynę 'z tym'
Kto groźny bywa 'z tym'
A, a, 'ej wyjdź'
Kiedy zerwany 'film'
Ja ciągle jestem w tym na bank

Jak wiele stracisz, jeśli nie otworzysz duszy swej
Łatwo się sparzyć tu w każdym z nas budzi ten sam lęk
Tu jak Pankracy każdy walczy by się spełnił sen
Łatwo się sparzyć, ej, łatwo się sparzyć

Jak wiele stracisz, jeśli nie otworzysz duszy swej
Łatwo się sparzyć tu w każdym z nas budzi ten sam lęk
Tu jak Pankracy każdy walczy by się spełnił sen
Łatwo się sparzyć, ej, łatwo się sparzyć

Azkaban

Eingesperrt wie in einem Käfig, obwohl ich eine harte Rüstung habe
Ein Grinsen zeichnet sich ab, das ist diesen Aufwand wert (wert)
Allein steige ich den Abhang hinauf, mein Gepäck ist wie Flügel
Wer könnte diese Chance verpassen (Chance), Wolken wie Halfen
Maßgeschneidert arrangiert, man hört den letzten Salve
Denn Leben ist nicht Marvel, der Gierige endet hier wie Midas
Ich muss meine Gefühle heute bedecken, keines ist für die Reserve
Ich zwinge jeden weiteren Tag Vollbremsung, er soll das Leben nicht mehr beeinflussen
Was wenn die Augen nichts sagen, meine Gedanken, dass ich ihr Gefangener bin
Wer hat verschiedene Strände hier wie Lukia, wendet immer den Rücken wie eine Revers

Wie viel verlierst du, wenn du deine Seele nicht öffnest
Man verbrennt sich leicht, in jedem von uns erwacht dieselbe Angst
Hier wie bei Pankracy kämpfen alle, um ihren Traum zu erfüllen
Man verbrennt sich leicht, ja, man verbrennt sich leicht

Ich bin nicht einer in einer Million, ich bin einer von Millionen
Der Burgkerker ist meist wenige Stockwerke vom goldenen Thron entfernt
Denke wie Scofield und fliehe erneut wie Ryszard Niemczyk
Die Schablone hinter mir ist zerrissen, solle doch halten Stahlfesseln
Azkaban, kenne ich gut, Seele und Körper wie ein Bündel Bedürfnisse
In der Todeszelle spannst du die Armbrust, du versprachst, es würde gut
Eilt immer, wie weise zu leben, wie jemand zu sein, wenn sie Scheiterhaufen wünschen
Faden der Erinnerungen, morgen gibt er dir bessere Tage oder seine Decke

Wie viel verlierst du, wenn du deine Seele nicht öffnest
Man verbrennt sich leicht, in jedem von uns erwacht dieselbe Angst
Hier wie bei Pankracy kämpfen alle, um ihren Traum zu erfüllen
Man verbrennt sich leicht, ja, man verbrennt sich leicht

Wie viel verlierst du, wenn du deine Seele nicht öffnest
Man verbrennt sich leicht, in jedem von uns erwacht dieselbe Angst
Hier wie bei Pankracy kämpfen alle, um ihren Traum zu erfüllen
Man verbrennt sich leicht, ja, man verbrennt sich leicht

Mein Azkaban, geschlossene Welt, oft bin ich allein, habe dieses Gefühl
Dass ich seit Jahren hier festsitze und meine Peitsche drehe wie selbst gewollt
Ich lösche Verlangen wie Licht, nur mein Gewissen blieb noch
Obwohl das Leben mir zusetzt wie mit Magma
Es schmerzt nicht so, weil mit Alter Schalen zunehmen
Ein Ruf reißt los, Stress im Wechsel, flechtet Tränenschnüre
Trauer und Gesang, letzter Atemzug, falle kopfüber um zu fliegen
Himmelsweite wo Aurora meinen Weg weist
Ich tue nicht weil ich muss, sondern schaffe weil ich will
Ich bin immer noch auf Spur und Leben in Farben ist die einzige Medizin

Wie viel verlierst du, wenn du deine Seele nicht öffnest
Man verbrennt sich leicht, in jedem von uns erwacht dieselbe Angst
Hier wie bei Pankracy kämpfen alle, um ihren Traum zu erfüllen
Man verbrennt sich leicht, ja, man verbrennt sich leicht

Ich wollt' etwas Cash, kannst mich ruhig hassen
Ich wollt' nicht allein sein, dieses Herz blutet
Ich kauf kein Gramm Zeit, Glück meiner Mutter
Glück meiner Dame, mit jener Dame schaffen wir selbst
Prisma, Zelle ohne Glanz, (ich) ich bin wie in der Falle
Schließe mich selbst in Burg ein, wie Gefangener von Azkaban

Sonne malt 'Gin'
Morgens wie guter 'Klin'
Habe genug vom 'sauber' Sein
Niagara fließe ich 'mit dem'
Wer gefährlich ist 'mit dem'
Ah, ah, 'hey komm raus'
Wenn Film gerissen 'ist'
Ich bin immer noch ganz dabei, auf Bank

Wie viel verlierst du, wenn du deine Seele nicht öffnest
Man verbrennt sich leicht, in jedem von uns erwacht dieselbe Angst
Hier wie bei Pankracy kämpfen alle, um ihren Traum zu erfüllen
Man verbrennt sich leicht, ja, man verbrennt sich leicht

Wie viel verlierst du, wenn du deine Seele nicht öffnest
Man verbrennt sich leicht, in jedem von uns erwacht dieselbe Angst
Hier wie bei Pankracy kämpfen alle, um ihren Traum zu erfüllen
Man verbrennt sich leicht, ja, man verbrennt sich leicht