Chaos - Fonos , Gibbs , Kacper HTA перевод на немецкий

Chaos

Dym nad moim miastem opadł na dno
Odebrał coś co instynktem kiedyś zwano
W pył zmienił się świat zlany magmą
Jakby kres chciał witać nas co rano
Dym nad moim miastem opadł na dno
Odebrał coś co instynktem kiedyś zwano
W pył zmienił się świat zlany magmą
Jakby kres chciał witać nas co rano

Chcesz dać za wygraną, ale my nie damy, bo
Chcemy szajs minąć łukiem zostać sobą i mieć sos
Czuje kwas na ulicach, więc musimy pod prąd
I lecimy krok w krok jak te lata rok w rok, ej
W bani chaos jakby bili na alarm
Ani chwili nie mam tutaj ziomek na narzekania
I będę mówił o wartościach cenniejszych od jarania
Nawet jeśli będzie słuchać mnie tylko moja zgraja, ej
Tylko ja i moja zgraja, kontra chaos i hałas
Ludzie puści od środka, choć pełna kiermana
Typ wciąż zapierdala
Gdy los jak katana tnie
Cios, nowa rana, ej

Dym nad moim miastem opadł na dno
Odebrał coś co instynktem kiedyś zwano
W pył zmienił się świat zlany magmą
Jakby kres chciał witać nas co rano
Dym nad moim miastem opadł na dno
Odebrał coś co instynktem kiedyś zwano
W pył zmienił się świat zlany magmą
Jakby kres chciał witać nas co rano

W głowie chaos ścieki jakbym był na skraju dziś
Światło zza rolety parzy każdą moją myśl
Krzyczą halo wenty jakby mnie obchodził zysk
Zostawiam te obawy nim objawy wejdą mi na strych
Nie szukam tu nigdy pomsty, karma zabiera do kostnic
Muszę tchnąć więcej spokoju w to życie, ej
Z czasem bunt we mnie ostygł też bywa że zrywa się z wodzy
Bije dzwon jakby to był mój ostatni dzień
Na koło gniew on wykańcza nas wiem o tym
Świat w całości przykrył cień chaos po ulicach błądzi
Zabrał deszcz mi kolejny sen proroczy
Moje odbicie we szkle więc wybiera inne drogi, ej
Parę razy chciałem, aż za naddto dziś czekam tylko, aż przyjdzie świt
Drogi kręte które prowadzą na szczyt, tej
Czyha na nich ten uzurpator i wciągnie w chaos cię razem z nim
Spinam szeklem wszystkie rymy całe zło wypycham w wir, aj

Dym nad moim miastem opadł na dno
Odebrał coś co instynktem kiedyś zwano
W pył zmienił się świat zlany magmą
Jakby kres chciał witać nas co rano
Dym nad moim miastem opadł na dno
Odebrał coś co instynktem kiedyś zwano
W pył zmienił się świat zlany magmą
Jakby kres chciał witać nas co rano

Rozrywa mnie na wskroś uczucie jakbym istniał
Tylko po to bym miał zobaczyć inny wymiar
Z dobrem się miesza zło nad głowami Yin Yang
Historia jak Nikodem Dyzma, lecz inny pryzmat
Świat nie będzie czekał, a czas ciągnie na dno
Wciąż płynie rzeka razem z nią nurt co rani jak szkło
Nie ma wyjścia, za daleko przystań
Już nie mam siły płynąć, choć przede mną długi dystans, trip na
Całe życie w tym chaosie
Los przebiegły jak Lao Che
Łapie coraz to mniejszy wdech
Choć co dzień czerpie tę naukę
Idę po swoja jak Troje to przejmę
Zbroje zakładam jak trzeba polegnę
Wciąż niosę orędzie
Od Ciebie zależy czy walkę podejmiesz
Ty się nie śmiej, lęcą dni kolejne
Kręci się jak w beczce świat, wypluwa na patelnie
Co jest sensem nie wiem kto jest w błędzie
Krzywe zwierciadło życia daje swe odbicie wszędzie

Dym nad moim miastem opadł na dno
Odebrał coś co instynktem kiedyś zwano
W pył zmienił się świat zlany magmą
Jakby kres chciał witać nas co rano
Dym nad moim miastem opadł na dno
Odebrał coś co instynktem kiedyś zwano
W pył zmienił się świat zlany magmą
Jakby kres chciał witać nas co rano

Chaos

Rauch über meiner Stadt sinkt auf den Grund
Er nahm etwas, das man einst Instinkt nannte
Die Welt verwandelte sich in Staub, von Magma durchtränkt
Als wollte das Ende uns jeden Morgen empfangen
Rauch über meiner Stadt sinkt auf den Grund
Er nahm etwas, das man einst Instinkt nannte
Die Welt verwandelte sich in Staub, von Magma durchtränkt
Als wollte das Ende uns jeden Morgen empfangen

Du willst aufgeben, doch wir geben nicht nach, denn
Wir wollen den Mist umgehen, wir selbst sein und Stil haben
Ich spüre Säure auf den Straßen, also müssen wir gegen den Strom
Und wir gehen Schritt für Schritt wie Jahre um Jahre, hey
Chaos im Kopf, als würde Alarm geschlagen
Keine Sekunde habe ich hier, Bruder, für Klagen
Ich spreche von Werten, kostbarer als Rausch
Selbst wenn nur meine Bande zuhört, hey
Nur ich und meine Bande gegen Chaos und Lärm
Menschen innen hohl, doch voller Rummel
Der Kerl schuftet immer noch
Wenn das Schicksal wie ein Katana schneidet
Schlag, neue Wunde, hey

Rauch über meiner Stadt sinkt auf den Grund
Er nahm etwas, das man einst Instinkt nannte
Die Welt verwandelte sich in Staub, von Magma durchtränkt
Als wollte das Ende uns jeden Morgen empfangen
Rauch über meiner Stadt sinkt auf den Grund
Er nahm etwas, das man einst Instinkt nannte
Die Welt verwandelte sich in Staub, von Magma durchtränkt
Als wollte das Ende uns jeden Morgen empfangen

Chaos im Kopf, Abwasser, als stünde ich heute am Rand
Licht hinter dem Rolladen versengt jeden Gedanken
Sie schreien Hallo Abgase, als würde der Gewinn mich kümmern
Ich lasse die Sorgen, bevor Symptome hoch zum Dachboden klettern
Ich suche niemals Rache hier, Karma führt in Leichenhallen
Ich muss mehr Frieden in dieses Leben hauchen, hey
Mit der Zeit kühlte mein Aufruhr ab, manchmal reißt er sich los
Die Glocke schlägt, als wär's mein letzter hier
Das Rad des Zerstörung macht uns fertig, das weiß ich
Chaos wandert durch die Straßen, deckt die ganze Welt in Schatten
Er stahl meinen nächsten prophetischen Traum mit Regen
Mein Spiegelbild im Glas nimmt deshalb andere Pfade, hey
Einige Male wollte ich, nun warte ich nur darauf, dass endlich die Dämmerung naht
Kurvenreiche Wege die auf den Gipfel führen, hör
Dort lauert ein Dreiste und zieht dich mit mir ins Chaos ein
Ich siege alle Reime, stoß alles Schlechte in den Strudel, hey

Rauch über meiner Stadt sinkt auf den Grund
Er nahm etwas, das man einst Instinkt nannte
Die Welt verwandelte sich in Staub, von Magma durchtränkt
Als wollte das Ende uns jeden Morgen empfangen
Rauch über meiner Stadt sinkt auf den Grund
Er nahm etwas, das man einst Instinkt nannte
Die Welt verwandelte sich in Staub, von Magma durchtränkt
Als wollte das Ende uns jeden Morgen empfangen

Ein Gefühl durchbohrt mich, als existierte ich
Nur um eine andere Dimension zu sehen
Gut vermengt sich mit Böse, über den Köpfen Yin Yang
Geschichte wie Nikodem Dyzma, doch durch ein anderes Prisma
Die Welt wartet nicht, und die Zeit zieht nach unten
Der Fluss fließt weiter, mit ihm die Strömung, die schneidet wie Glas
Es gibt kein Entrinnen, der Hafen zu fern
Kraftlos schwimm ich nun, obwohl ich weit noch muss, rausch schon
Ein ganzes Leben in diesem Chaos
Schicksal listig wie Lao Che
Ich fange immer kürzere Atemzüge ein
Auch wenn ich täglich Lektionen lerne
Ich gehe um Troja zu holen nehm es als mein
Rüstungen leg ich an, falls nötig werd ich fallen
Ich trage stets die Botschaft
Ob du den Kampf aufnimmst, liegt an dir
Lach nicht, es vergehen Tage
Die Welt dreht sich wie im Fass, spuckt auf die Pfannen aus
Wer irrt, was der Sinn ist, ich weiß nicht
Lebens Zerrspiegel wirft sein überall Bild zurück

Rauch über meiner Stadt sinkt auf den Grund
Er nahm etwas, das man einst Instinkt nannte
Die Welt verwandelte sich in Staub, von Magma durchtränkt
Als wollte das Ende uns jeden Morgen empfangen
Rauch über meiner Stadt sinkt auf den Grund
Er nahm etwas, das man einst Instinkt nannte
Die Welt verwandelte sich in Staub, von Magma durchtränkt
Als wollte das Ende uns jeden Morgen empfangen