Текст песни Ve Kent Beyazdı - Kanove

Henüz bahsetmediğim zehirler var
Penceremde kar, yakınlaş
İçimden daha da soğuk şehirler var
Aklın ücrasındayım ki değil ucunda
Kalan kadranımsa bendi belki bir mezar başımda
Kadın naifti zarafetindeydi kaldı yaşam
Çocuk kumral parmak uçlarıydı zaman
Büyük tanrı kibirle var olan bu şarkı
Üstümüzde acıya itaat etmenin beyaz bir şartı
Alnımda parlayan çok sular aktı kanı

Paroksetin
Çeşme suyu
Paroksetin
Şair uyu
Biraz dedim fazla kaçtı merhametin yıllar geçti anlaşıldı
Yüzümde kül bir kuş ve kent beyazdı
Derisini yüzdüğüm ejderhanın sesiyle dönsem

N'için çarpılar var her suratta derim
Dönüp duruyor kahin aynı mahfil ortasında
Atıp duruyor kalbim aynı kentin aynasında
Akrebin yansımasında
Simsarın şu körlüğünde dönüp durdum işte
Tanrı kadar çığlıksızım
Ben ne yaptım?
Bulanmamış pişmanlığım
Ben ne yaptım?
Umudunda bir çukurdayım

Henüz bahsetmediğim ağrılar var
Kam kesende göz damarlarımda soyutlaşan o geçmişin rüyası
Görmek artık anlam kazandığında
Yağan kar da fark edilir üstünde kanayan evladın da
Omuzlarımda bin yıllık bir cümlenin yalanı
Dudaklarımda bir günah ve inkisar fısıltısı
Ben ne yaptım?
Duyumsanmaz işte pişmanlığım
Ben ne yaptım?
Sor bir şol culak ki anlatır

Ormanda bir köşeye göm fişeklerini
Anıları bir müzeye gönder istersen
Bunca yıl yaşadın, yakalanmadın, güzel suçlar işledin
Bi tarih oldun artık
Eğer bana sorulacak olursa
Her hüznü, her sevgiyi ayakta alkışladın
Gül kökünden bir pipo
Bir yasemin ağızlık
Yadigâr kalsın bezirganbaşı
Tüm avcılara yadigâr kalsın