Текст песни Springlevend - Marijn Brouwers

Voor ik een ouwe zak zal zijn en voor ik me veranker
Ga passen op m'n hart en in een leunstoel zit
Voor ik m'n dagen vul met ochtendblad gekanker
Voor 'k wil maar niet meer kan en op m'n louweren pit
Voor ik ben uitgeblust, voor ik me op ga sluiten
Wil ik springen over muren, wil ik rollen door de goot
'K Wil door alle roeien, 'k wil door alle ruiten
Ik ben nou nog springlevend maar straks ben ik dood

Ik wil bergen beklimmen, conventies verbreken
Gewoontes bruuskeren uit elk reglement
Voordat de ouwe dag er een stok voor komt steken
En m'n lusten verlamt en m'n beetje talent
En als het wil lukken dan ga ik steeds verder
Ik breek met de kudde en leef in het groot
Verrek met je schapen, val dood met je herder
'K ben nou nog springlevend maar straks ben ik dood

En ik wil niks meer weten, 'k wil niks meer begrijpen
Ik begin steeds weer opnieuw, ik zal drinken en grijpen
Er is altijd nog tijd en het is nooit te laat
Om je blikken te doven als het echt niet meer gaat
'K Wil niet overleven en ik wil niet creperen
Maar ik wil alle tijd om het leven te leren
Me vergissen in bed in de haven der schoot
Ik ben nou nog springlevend maar straks ben ik dood

Maar bij de eerste stommiteit, bij de eerste tegenslagen
Begin ik al te janken en dan beklaag ik m'n lot
Dan denk ik aan straks en tel ik m'n dagen
Dan ben ik bang voor de dood en dan vrees ik het slot
En dan val ik om jouw hals en dan val ik aan jouw schoot neer
Want ach, een mens in angst, dat maakt zich zo klein
Dan ben ik geen schoft meer, dan ben ik niet groot meer
Dan pas ik op m'n hart en dan voel ik elke pijn

Maar ik vind me zelf weer terug en ik ga mezelf te buiten
Voor ik ben uitgeblust, voor ik me op ga sluiten
Wil ik springen over muren, wil ik rollen door de goot
Ik ben nou nog springlevend maar straks ben ik dood
En terwijl ik zo leef wordt de winter verdreven
De sneeuw en het ijs gaan als wind voor de bijl
Van voren af aan leer ik het leven beleven
Of het goed is of niet, 't is mijn steil