Текст песни Özdemir Asaf - Oktay Kaynarca

Aşka gönül ile düşersen yanarsın
Zeka ile düşersen kavrulursun
Akıl ile düşersen çıldırırsın
Duygu ile düşersen gülünç olursun

Aşka düşmezsen kalabalığa karışırsın, ezilirsin
Sersem sersem bakıp durma bir yol seç demiş üstad
Hal bu ki hayatta
Bir yolu var mıdır seçmemenin?
Aşktan kaçmamanın

Hem kim demiş kalabalıkların ezdiğini
Biçare biçtiğini
Akıl mıdır aklıselim?
Zeka mıdır kalbi ferah?
Duygu mudur komik?
Aşk mıdır gerçek?

Düşmenin kalkmakla eşdeğer olduğunu öğrenmedi mi kalp?
Onaylamadı mı beyin?
Ya seni gördüğümde yanan alevler nedir?
Sen bana bakarken kavrulan ten
Ezilmenin verdiği rahatlık
Gönülün koyduğu sitem
Gülünçlüğün verdiği şüheda

Söyle kim karşı durabilir ki bunlara?
Hem kim bilebilir ki sersemlikten sarhoş olduğumu?
Böyle değil midir gençlik?
Hani, hani iki nokta vardı konulan ardın?

Ben tam olduğumdan beri yuvarlak da değil midir köşelerim?
Sen şimdi hiç bunlara kafanı yorma
İki eşittir bir değil mi sonuçta?