Текст песни Mənim Şəhərim - Orxan Zeynallı

Bu şəhər mənə doğmadı
Mən ona özgə sayılsamda son illərdə
Bir neçə ildir artıq sıxılmaq tərk etmir
Artıq doğmalarda şəhərə sevgini bərk etmir
Bəlkədə bu şəhərdi qırılmış qəlbdi səbəb
Bəlkə hər kəsin içindəki derddi səbəb
Hamıda keçmiş günlərdə var bir nəfər
Unudmaq istediyi unuda bilmediyi bir nəfər
Görəsən neçə ürəy gəzir məndən incimiş
Görəsən neçə ürəydən sevgim incimiş
Indi çox az adama sevgidən söz təsir edir
Indi gülüş ancaq 2 nöqte 1 mörtərizədi
Indi o duyqular ancaq payızda gelib gedir
Insanlıq uzaq qohum tək arada gəlib gedir
Mənnən salam de tanımadıqım yerlərə
Denən bu şəhər hamını bir-bir atıb gedir
Hər dəfə qayıdanda evə qemli musiqilər
En xoş günlərdə belə nesə çatmir yenə
Ya artıq yaddı şəhər doqma hisslərdən uzaq
Yada sadəcə payız qəmləmdirir məni yenə

2 (Aid)
Pəncərəyə üfürüb orda ürək çəkmək
Yadaki qarda yerdə uzanıb mələk çəkmək
Uşaqlıq və yaxud təmiz qəlbin əməlləri
Kim deyibki böyüdükcə ürək çirklənməli
Soyuq Bakı havasında bəlkə bir isti kofe
Yada bir şirin söhbət həyatı unutmaq üçün
Mənə xoş sonluqla bitən maraqlı bir kino ver
Sonluq söz elə bəsti sevgini soyutmaq üçün
Tanışların sayı artır dostlar azaldıqca
Hərdən unuduram nədən daha çox zövq aldıqımı
Və yenidən vuruluram şəhərə hava qaraldıqca
Sevinirəm anlayanda hələdə bütöv qaldıqımı
Mən bəzən darıxıram şəhərdən uzaqda olub
Uzaqdan şəhərə baxıb onun üçün darıxmaqçün
Mən bəzən danışıram qəmli notlarla
Qəmli havaya girib sənin üçün darıxmaqçün