Weneckie Lustro - PIH перевод на немецкий

Weneckie Lustro

Sala, personel, uciec tym sukinsynom
Wokół łapy przesiąknięte nikotyną
Mokry jak szczur, koszula przepocona
Wyciąga z kieszeni spodni chustkę, ściera krople potu z czoła
Ja płytki oddech, leżę, sen udaje
Tete-a-tete z kaftanem w pokoju bez klamek
Cztery strony świata zbite z gąbek
Tu lokatorzy wpierdalają obiad przez słomkę
Nakłuta już nieraz żyła, skopolamina
Prawdy serum, świat chłodnej stali, linoleum

Pranie mózgu, przeżytkiem jest fizyczny ból

Deska wodna i przerwa na deprawację snu
Chcą czytać ze mnie jak z książki telefonicznej
Nie mam żółtych stron, żółte papiery? Chryste
I ciągle słyszę na swój temat szepty
Pod językiem schowany kolejny neuroleptyk
Mój pamiętnik? znają słowo w słowo
O tym jak pokochałem bombę atomową
Nawet kiedy jestem sam, ściany nie są puste
Czuję ich spojrzenia za weneckim lustrem
Oczy zdradzają zawsze fałsz mowy
Sąd kapturowy bez prawa do obrony
Dają mi żarcie niegodne nawet świni
Historia choroby
W karcie pacjenta - szowinizm
Dwie sale dalej z ich listy kolejne nazwisko
Projekcja wszystkich fobii, Arkadiusz Onyszko
I wiesz co? to dziś wydarzy się na stówę
W tym pierdolonym bladym świecie jarzeniówek

Nie ma dymu bez ognia, bez chmur nie ma burzy
Nigdy tanio nie sprzedam skóry
Bez drogi na skróty, musisz ręce ubrudzić
To nie jest kraj dla słabych ludzi
Badają mnie, kolor oczu, wzrost i wzrok
Uzębienie, szczegóły jak z sekcji zwłok
Ich całe bezpieczeństwo
Nagle obracam w żart
Ze stołu chwytam skalpel, podcinam, zrywam skalp
Metaliczny smak, krew na moich rękach
Lepka, ciepła, w skrzepach, krew ucieka z człowieka
W ciemię bita cipa chciała zajść mi drogę

Poślizg, uderza tyłem głowy o podłogę
Przez całą noc kiedyś musiałem jej słuchać
Z gadki wypisz wymaluj te ścierwo Szczuka
A przez konusa też nie miałem życia
Z pyska podobny trochę do Piesiewicza
Pluł mi w jedzenie na moich oczach
Pielęgniarz, klepiąca nasieniem lewacka ciota
Jego krzyk dla moich uszu muzyka
Idzie ad acta, martwy w chwili przybycia
Wahadłowe drzwi otwieram butem, z hukiem
Ktoś ciągnie za sobą jak flaki kroplówkę
Biegnę, wokół śnieżnobiałe ściany
Przez jęki opętanych i ich ropiejące rany
Za godzinę psy rozstawią blokady
Policja prawdy, szturm na szpital
Rozszczepiona psychika na żywo w pułapce
Masz kamery, światła, akcję, chód stóp na klatce
Jak katatonik zastygłem za winklem
Pierdolę windę, schody ewakuacyjne
Labirynt korytarzy, ale znam marszrutę
Poziom piwnicy, jestem tam w minutę
Idę po ciemku, kalkulacja chłodna
Obca jest mi klaustrofobia
Otwieram, przede mną tylko pusta hala
Tu przychodzi transport
Mięsa do tego szpitala
Zobaczę dzisiaj żonę, nadzieja się tli
Przekupiony strażnik zostawił otwarte drzwi
Ostatnia rzecz, wszystko idzie swym torem
Od 2000 dzieciak, wiesz kto ma ogień

Nie ma dymu bez ognia, bez chmur nie ma burzy
Nigdy tanio nie sprzedam skóry
Bez drogi na skróty, musisz ręce ubrudzić
To nie jest kraj dla słabych ludzi

Mam swoją chwilę kiedy widzę
Pejzaż bladoniebieskich świateł i płaczących syren
Szpital idzie z dymem, ciało spływa z kości
Krwawa łuna, popiół, fetor wnętrzności
Ofiary wyciągnięte ze zgliszcz budynku
Leżą przykryte w rzędach na parkingu
Tanio nie sprzedam skóry
To nie jest kraj dla słabych ludzi

Nie ma dymu bez ognia, bez chmur nie ma burzy
Nigdy tanio nie sprzedam skóry
Bez drogi na skróty, musisz ręce ubrudzić
To nie jest kraj dla słabych ludzi

Venezianischer Spiegel

Saal, Personal, fliehe vor diesen Hurensöhnen
Rundherum Hände, durchtränkt von Nikotin
Nass wie eine Ratte, durchgeschwitzte Hemden
Zieht ein Taschentuch aus der Hose, wischt sich Schweißtropfen von der Stirn
Ich flache Atemzüge, liege da, täusche Schlaf vor
Tête-à-tête mit der Zwangsjacke im Raum ohne Griffe
Vier Himmelsrichtungen aus Schaumstoff geschlagen
Hier schlingen die Bewohner ihr Essen durch Strohhalme
Schon oft durchbohrte Vene, Scopolamin
Serum der Wahrheit, Welt aus kaltem Stahl, Linoleum

Gehirnwäsche, körperlicher Schmerz ist ein Relikt

Wasserbrett und eine Pause für die Depravation des Schlafs
Sie wollen mich lesen wie ein Telefonbuch
Ich habe keine gelben Seiten, gelbe Papiere? Jesus
Und immer höre ich Flüstern über mich
Unter der Zunge versteckt, das nächste Neuroleptikum
Mein Tagebuch? Sie kennen es wortwörtlich
Darin, wie ich die Atombombe liebte
Selbst wenn ich allein bin, sind die Wände nicht leer
Ich spüre ihre Blicke hinter dem venezianischen Spiegel
Augen verraten immer die Falschheit der Worte
Ein Kapturn-Gericht ohne Recht auf Verteidigung
Sie geben mir Essen, das nicht mal für Schweine geeignet ist
Krankengeschichte
In der Patientenakte - Chauvinismus
Zwei Säle weiter, ein weiterer Name von ihrer Liste
Projektion aller Phobien, Arkadiusz Onyszko
Und weißt du was? Heute wird das zu hundert Prozent passieren
In dieser verdammten blassen Welt der Neonröhren

Kein Rauch ohne Feuer, keine Wolken ohne Sturm
Ich verkaufe meine Haut nie billig
Ohne Abkürzungen, du musst dir die Hände schmutzig machen
Das ist kein Land für schwache Menschen
Sie untersuchen mich, Augenfarbe, Größe und Blick
Gebiss, Details wie aus einer Autopsie
Ihre ganze Sicherheit
Plötzlich mache ich sie zum Witz
Schnappe ein Skalpell vom Tisch, schneide zu, reiße die Kopfhaut ab
Metallischer Geschmack, Blut an meinen Händen
Klebrig, warm, geronnen, Blut entweicht dem Menschen
Eine eingeschüchterte Fotze wollte mir im Weg stehen

Rutsch, schlägt mit dem Hinterkopf auf den Boden
Die ganze Nacht musste ich ihr früher zuhören
Aus dem Gerede genau abgezeichnet, dieses Aas Szczuka
Und durch den Spitzel hatte ich auch kein Leben
Seine Fresse ähnelt etwas Piesiewicz
Spuckte in mein Essen vor meinen Augen
Pfleger, linksversiffte Schwuchtel voller Sperma
Sein Schrei ist Musik für meine Ohren
Er geht ad acta, tot im Moment der Ankunft
Schieß die Pendeltür mit dem Fuß auf, mit einem Knall
Jemand zieht seinen Tropf hinter sich her wie Gedärme
Ich renne, um mich schneeweiße Wände
Durch das Stöhnen der Besessenen und ihre eiternden Wunden
In einer Stunde stellen Hunde Blockaden auf
Polizei der Wahrheit, Sturm auf das Krankenhaus
Gespaltene Psyche live in der Falle
Du hast Kameras, Lichter, Action, Schritte auf dem Treppenabsatz
Wie ein Katatoniker erstarrte ich hinter der Ecke
Scheiß auf den Fahrstuhl, Notfalltreppen
Ein Labyrinth von Gängen, aber ich kenne die Route
Kellergeschoss, ich bin in einer Minute da
Ich gehe im Dunkeln, Kalkulation kalt
Klaustrophobie ist mir fremd
Ich öffne, vor mir nur eine leere Halle
Hier kommt der Transport
Fleisch für dieses Krankenhaus
Ich werde heute meine Frau sehen, die Hoffnung glimmt
Der bestochene Wärter hat die Tür offen gelassen
Die letzte Sache, alles geht seinen Lauf
Seit 2000 ein Kind, du weißt, wer Feuer hat

Kein Rauch ohne Feuer, keine Wolken ohne Sturm
Ich verkaufe meine Haut nie billig
Ohne Abkürzungen, du musst dir die Hände schmutzig machen
Das ist kein Land für schwache Menschen

Ich habe meinen Moment, wenn ich sehe
Eine Landschaft aus blassblauen Lichtern und heulenden Sirenen
Das Krankenhaus geht in Rauch auf, Fleisch löst sich von den Knochen
Blutroter Schein, Asche, Gestank von Eingeweiden
Opfer, aus den Trümmern des Gebäudes gezogen
Liegen in Reihen auf dem Parkplatz bedeckt
Ich verkaufe meine Haut nie billig
Das ist kein Land für schwache Menschen

Kein Rauch ohne Feuer, keine Wolken ohne Sturm
Ich verkaufe meine Haut nie billig
Ohne Abkürzungen, du musst dir die Hände schmutzig machen
Das ist kein Land für schwache Menschen