Текст песни BABAYORGUN - Senfo

Artık kolyelerim parlar şehir hepten kararınca, ya
Sessizlik tek bana düşman evin içinde kendimi arayınca
Bi′ gün olucak kendimi bulamıcam
O güne kadar mücadeleye devam
Hadi keke nefes al kalk kendini
Kurtar, ne zaman çekip alıcan beni burdan?

Ömrüm her gün kısalırken
Bide kalbimin sağlığı azalırken
Anladım toprağı eşelerken dayı
Gitmek için vakit henüz erken
Kimseler umrumda değil
Kimsenin umrunda değilim
Kimseler umrumda değil
Kimsenin umrunda değilim

Birazcık şizofreni, birazcık endişeliyim
Birazcık tanı beni, uğraşıp tamamla puzzle gibi
Bide bugün aynaya bakamaz oldum
Sanki ceset gibi aynadaki
Gözleri mor, saçları kır
Hayat için umudu var mı? Tartışılır

Artık baba yorgun, bu yokuşlar beni baya bi yordu
Birazcık nefes alayım, salın beni zaten kafam matiz
Duygularım darmadağın, bi türlü anlayamam
Niye yolu bulamam?
Bi türlü kurtulamam, hiçbi zaman

Denediğim bütün kapılar kapanıyor bak suratıma tek tek
Bi çıkış yolu bulamadı kimse, ama görsen her yanım tümsek
Bi kaç yıla kalmaz cebimizde külçe
Hala umudum var bu yüzüm gülcek
Kimileri pes edip bilekleri kescek
Yorgunluğun gitgide büyücek

Bu sefer caddelerimden
Kurtulucam en derinimden
Gidemiyorum, yol iz ne bilmem
Deliriyorum en temizinden
Bu sefer caddelerimden
Kurtulucam en derinimden
Gidemiyorum, yol iz ne bilmem
Deliriyorum en temizinden

Babayorgun lan
Babayorgun lan
Babayorgun lan
Babayorgun lan
Babayorgun lan

Bu sefer caddelerimden
Kurtulucam en derinimden
Gidemiyorum, yol iz ne bilmem
Deliriyorum en temizinden
Bu sefer caddelerimden
Kurtulucam en derinimden
Gidemiyorum, yol iz ne bilmem
Deliriyorum en temizinden

Babayorgun lan
Babayorgun lan
Babayorgun lan
Babayorgun lan
Babayorgun lan