Lyrics and translation Jacek Kaczmarski - Dzień Gniewu

Dzień Gniewu

Wyją syreny i biją dzwony
Ciemność płonące tną reflektory
Z nocy zerwani w noc zapadamy
Paniczny tupot na schodach nóg
Gasną za nami ogłuchłe domy
W krzyku agonii w ryku motorów
W wielkie macice zmienione bramy
Rodzą tłumy na bruk
Ciemność wypełnia upał wszechmocny
W popiół zamienia zlepione ciała
Szkło pęka kipią blachy pancerne
Powietrze twarde jak mur
Panika rybia usta rozdarła
Schną w osmalonych czerepach oczy
I w drżenie wprawia zdrętwiałą ziemię
Marsz nadchodzących gór
Nim nasza kolej zdążymy jeszcze
Wspomnieć proroctwa i przepowiednie
Znaki na niebie myśli piwniczne
Które niejedną zabrały noc
Choć w życiu nadal słońca i deszcze
Snuliśmy plany dalekosiężne...
I oto nad paleniskiem miast
Równym wznosimy się parasolem
Dymu i pary ciężkiej od sądu
Ugotowanej krwi
Wszyscyśmy teraz godni litości
Wszyscyśmy teraz godni litości
Wszyscyśmy teraz godni litości

День Гнева

Воют сирены и бьют колокола,
Тьму рассекают пылающие прожекторы.
Из ночи вырваны, в ночь проваливаемся,
Панический топот ног на лестницах.
Гаснут за нами оглохшие дома,
В крике агонии, в реве моторов,
В огромные утробы превращенные врата
Извергают толпы на мостовую.
Тьму наполняет всемогущий жар,
В пепел превращает слипшиеся тела.
Лопается стекло, кипит броня,
Воздух тверд, как стена.
Рыбьими ртами разинула паника,
Сохнут в обугленных черепах глаза
И заставляет содрогаться оцепеневшую землю
Шаг приближающихся гор.
Пока наша очередь не пришла, мы еще успеем
Вспомнить пророчества и предсказания,
Знаки на небе, подвальные мысли,
Которые не одну ночь отняли у нас.
Хотя в жизни, как всегда, солнце и дожди,
Мы строили далеко идущие планы...
И вот над кострищем городов
Ровным поднимаемся мы зонтом
Дыма и пара, тяжелого от суда
Сваренной крови.
Все мы теперь достойны жалости,
Все мы теперь достойны жалости,
Все мы теперь достойны жалости.