Lyrics and translation Jacek Kaczmarski - Kanapka z człowiekiem

Kanapka z człowiekiem

Ostry nóż
Wchodzi w chleb
Deszcz okrusz-
Ków sypie się
Grzęznę w tłuszcz
Z oczu łzy
W ciepłych struż-
Kach płyną mi

To z cebu-
Li żółte młyńskie ko-
Ła przygniata-
Ją mnie do krom-
Ki Wsmarowa-
Li mnie od czo-
Ła aż po pię-
Ty i korzon-
Ki

Przyprawia-
Ją według kar-
Ty sól mnie szczy-
Pie w nos pieprz wier-
Ci a ja wca-
Le nie chcę być pożar-
Ty mnie nie spie-
Szy się do śmier-
Ci

- Jakim prawem starcy ludojady
Przyrządzają sobie tę kanapkę
Wrzeszczę przygnieciony i bezradny
Wciskam w tłuste masło łapki
Jeszcze sokiem z cytryn mnie spryskują
Żebym przed spożyciem skurczył się
Przecież ktoś się musi za mną ująć
Tak po prostu wszak nie zjedzą mnie!

Drgnął mój chleb
Unosi dłoń go wzwyż
Boże!
Czuję dech
Zgłodniały widzę pysk!
Może
To jest żart!
Czy śmiać się mam czy łkać?!
Patrzę
W lśnienie warg
Co zaczynają drgać!
Nagle
Otchłań ust
I zębów biała grań!
Woni
Zgniłej chlust!
Ruchomą widzę krtań!
Bronię
Się co sił!
Wtem trzask i mrok mnie skrył!

- Masło świetne
Chleb wspaniały
Człowiek z lekka
Był zgorzkniały

Sandwich à l'homme

Un couteau aiguisé
Entre dans le pain
Des miettes de pluie-
Se répandent
Je m'enfonce dans la graisse
Des larmes de mes yeux
Dans des ruisseaux chauds-
Coulent en moi

Ce sont des oignons-
Jaunes des moulins, tu-
Me écrases-
Moi dans les croû-
Tes tu m'as inséré-
Moi du front-
Jusqu'aux pieds-
Et des racines-
Tu

Tu m'assaisonnes-
Selon les règles-
Du sel, tu me pi-
ques dans le nez du poivre vrai-
ment et je ne-
Veux pas être brûlé-
Tu ne me fai-
Sas cuire à mort-
Moi

- De quel droit les vieux cannibales
Préparent-ils ce sandwich ?
Je crie, écrasé et impuissant
J'enfonce mes pattes dans le beurre gras
Ils me vaporisent encore de jus de citron
Pour que je rétrécisse avant de manger
Quelqu'un doit bien se tenir pour moi
Ils ne vont pas me manger comme ça !

Mon pain a bougé
Il lève la main vers le ciel
Mon Dieu !
Je sens le souffle
Je vois une gueule affamée !
Peut-être
C'est une blague !
Devrais-je rire ou pleurer ?
Je regarde
Dans la brillance des lèvres
Qui commencent à trembler !
Soudain
L'abîme de la bouche
Et la blanche crête des dents !
L'odeur
Du pourri jaillit !
Je vois un larynx en mouvement !
Je me protège
De toutes mes forces !
Puis un craquement et les ténèbres m'ont englouti !

- Le beurre est excellent
Le pain est délicieux
L'homme un peu
Était amer