Текст песни L'Estrueldu - Desakato

La sensación de perdese
Cuando vuelve anochecer
Sentí una brisa caliente
Y una viesca en mí entama xorrecer

Busquete ente tanta xente
Que cuando a la fin t′atopé
Nun me salín les pallabres
Y'l borrín nun me dexaba ver

Los güeyos qu′allumaben dende l'otru lláu d'un ríu
Que nun dexaba de correr
Na otra vera una foguera que combate′l fríu
Y yo equí xelándome

Los pontes que cayeron
Les cuerdes que nun algamé
Retumben nel mio pechu
Como campanes vieyes
Tan fuertes como′l to aliendu
Cuando furaba la mio piel

Sigo llambiendo heries
Y escribo, pa nun alloriar
Hestories inventáes
Qu'esnalarán col vientu
Pa nun xurgar y ser consciente
De que nunca paro de sangrar

Sintí a lo lloñe un estrueldu
Que me partió a la mitá
La fame diba medrando
Y yo llantáu metanes d′un llamuergal

Sé que nun debo facelo
Pero nun puedo parar
Yá me calaron los güesos
De tanto intentar dexar de mirar

Los güeyos qu'allumaben dende l′utru lláu d'un ríu
Que nun dexaba de correr
Na otra vera una foguera que combate′l fríu
Y yo equí xelándome

Los pontes que cayeron
Les cuerdes que nun algamé
Retumben nel mio pechu
Como campanes vieyes
Tan fuertes como'l to aliendu
Cuando furaba la mio piel

Sigo llambiendo heries
Y escribo, pa nun alloriar
Hestories inventáes
Qu'esnalarán col vientu
Pa nun xurgar y ser consciente
De que nunca paro de sangrar

Y agora ta desapaeciendo na escuridá
El neñu que vivía dientru mi
Quiximos escaecer l′españu final
Y volver entamar sin entruganos lo que diba pasar
Solo′l tiempu va dicir la verdá