Текст песни Ben Aşk'ım - Sulhperver

Geldim huzuruna sana söz verip el açtım
Ben aşkım, bu yüzden gözlerim telaşlı
Özledim be şaşkın
Al her şeyimi götür yeter ki ver aşkı
Razıyım arzu edersen gel taş kır

Gönlümün en hassas yerinde
Sevemezsin saçların aşkın uğrunda paspas değilse
Müişahade altına aldılar beni
Sabah ezanına karşı deliler hastahanesinde

Geçen mevsimleri hissettim her kar tanesinde
Bir tutam sevgiye aç bekliyorum aşk hanesinde
Yoksa oruçlu geçireceğim bir gün daha mı?
Şüphesiz ben seni,toprak yağmuru,gül baharı özledi

Çayın yanında bir simit bir açmayım
Bir dilsiz kadar sessiz en az sen kadar saçmayım
Karanlık zindanlar mı çözüm değil atmayın
Ben aşkım, Ali'nin gözündeki Fatma'yım

Sen, şu bir çareye ikram mısın ne dersin?
Ey gönül, neden imkansızı seversin?
Yalnız sen yaralarımı özünden dikersin
Ben aşkım, Mevlana'nın gözündeki Şems'im

İçim paramparça yağmalanmış bir şehir
Ben kulun yol rehberi,aynası,şeyhi
Ben en çok hissedilen görünmeyen bir şeyim
Ben aşkım, Muhammed'in gözündeki Aişe'im

Çözülmüyorum kördüğüm misali
Yoksa sen misin bu gördüğüm misafir?
Hiç bu kadar aydınlanmamıştı
Yaşanmışlıkları bir bir gömdüğüm bu sahil

Aşk feci bir kaza duvara toslar gibi
Gözlerimi gözlerinden kaçırdım, utandım
Meleklerin kıskandığı Osman gibi
Ben aşkım Fatih'in gözündeki Constantine'm

Ya sevdama kavuşurum
Ya da şehit olur cennette Rabbim'le buluşurum
İçimde böyle sevda barındıktan sonra
Ölüm dahi vız gelir bana bozmam hiç duruşumu

Asaletimden ödün vermem
Yer tutarım azad edilmiş gönüllerde
Asaletimle böbürlenmem
Bilirim böbürlenirsem azap edilir öbür yerde

Duam kabul oldu diye böbürlenmedim
İçimdeki bu his tat kaçıran ölümden gelir
Durma gömü ver beni ama sevinme
Çünkü asıl aşka öldüğünde kavuşur gönül erleri

Korkum yok inancım tam
Sensiz bir güleceğim bin ağlayacağım
Baş kaldırdığım vakit nar ağacından
Koparılıp ta sevk edileceğim dar ağacına

Gönül, aşka susayanın medresesi
Sen güneşi ol yurdumun, ben deresi
Ben aşkım
Davası uğruna üst üste 3 defa asılan Menderes'im

Dünyayı anlamak istiyorsan şuan sıyır kafanı
Çünkü ben deliliğin doğasıyım
Gönüllere mest olunan her ezanın şuâsıyım
Ben aşkım, Canfeza'nın Dua'sıyım

Aminlerle inledi gök kubbe
Bu hayat sahnesinde verdiğim son turne
Unutma, unutmak zordur
Unutamadığımdandır yüzüm solgun hep

Nasıl güller açsın yanaklarımda?
Onun, ruhunu okşadığını bile bile
Karanlığıma gömül yan aklarımla
Bu yangın bir anlıkta ceremesi ilelebet

Gözlerin cennetimin deryası
Aşkı sar dudaklarıma ver yansın
Şu pervasız,
Seninle harcadı sunulan her şansı

Sende boğuldum takmadım gönül kolluğumu
Doğar doğmaz sırtlandık ömür yolluğunu
Her insanın belli eder ölüm, yokluğunu
Ben aşkım, fakirlerin gönül tokluğuyum

Ben gönül yangınının arta kalan közleriyim
Ben alimlerin en mukaddes sözleriyim
Ben Hazreti Yakub'un Yusuf'a olan özlemiyim
Ben aşkım, Züleyha'nın kaybettiği gözleriyim

Kutsal topraklarda aşınmış bir kumum
Erişimiş bir mumum
İlahi adaletiniz bu mu?
İdam sehpaları mı bir saniye durun
Ben aşkım, Said'in gözünde Risale-i Nur'um

Aşk derde deva gribe şurup gibi
Sen turunçgilim,balım,narım,nektarım
Bir sensin inan içimdeki şu yangına tek tanık
Ne yazık ki harap ettim yüz hektarı

Yanar durur bu orman
Seni ne denli zikrettiğimi sorma
Düşünkü dilimden düşürmedim hiç
Senden bahsettim Rabbime her namazdan sonra...