Текст и перевод песни Coma - Inne jeszcze obrazy

Inne jeszcze obrazy

I inne jeszcze obrazy parły na oko
Zawierały w sobie elementy zdarzeń przeszłych
Przeczucie rzeczy kolejnych, a wszystkie
Niczym postaci realne odwiedzające mnie
W pokoju szpitalnym dawały rady
Szeptały pożyteczne słowa albo po prostu
Przyglądały się z uwagą próbując,
Co mogłem zrozumieć z ich zatroskanych czujnych spojrzeń,
Poddać mnie jakiejś ocenie, egzaminowi.
A wszystko toczyło się ze mnie,
Lecz jakby poza mną.
Owe obrazy choć nie powiązane ciągiem zdarzeń fabularnych
Zawierały jednak element, który łączył je wszystkie
I podpowiadał, że zjawiają się nieprzypadkowo.

Pogrzeb dziadziusia kiedy miałem lat dwanaście
I zmuszałem się do płaczu podczas mszy
Bo nie potrafiłem wyobrazić sobie, że go nie ma,
Nawet chichotałem lekko ściśniętym chichotem
By potem przypuszczać przez lata, że szatan mnie w tym czasie
Sprawdzał, co dopiero znacznie później uznałem za raczej nieprawdę.

Smutne spojrzenia dziewcząt przemykające
Kalejdoskopowo jak spojrzenia pasażerów tramwaju
Odjeżdżającego z przystanku
Gdzie wystarczyło być trzy sekundy wcześniej
By zdążyć i móc się odważyć na rozmowę,
A potem kto wie,
Ale nie...
I próbowałem sobie tłumaczyć, że tak to może musi być,
Że oprócz determinacji, która pozwalała od czasu do czasu
Spełniać zaplanowane rzeczy
Jest jeszcze los,
Mojry przedwieczne,
I te są nieugięte w wyznaczaniu kolejnych działań
Dla mnie
Niekoniecznie zgodnych planem,
Ale i tego także nie jestem pewien.
A poza tym co to ma za znaczenie
Skoro klucz leżał o wiele głębiej
I czułem, że wiem gdzie,
Lecz bałem się sięgnąć
J e s z c z e

Widziałem gromadki Egipskich chłopaków
Wybiegających na place Kairu
Wykrzykujących w łamanej
Angielszczyźnie kolejne definicje
Wolności
Chłopaki w Hiszpanii
W parkach Nowego Jorku
Tunisu, Trypolisu, Damaszku
Próbowali wyrównywać straty
Na własną rękę
Co przez pewien okres czasu
Zdawało się być nawet piękne
Zdawało się budzić nadzieję
Pisano o nich w Time
Mówiono w BBC
Prezentowano
Admirowano
Lecz bardzo szybko
Stało się raczej śmieszne
Szybko spowszedniało
Ich gesty
Nadęte
Nieszczere
Niezręczne
Opatrzone patetycznym komentarzem
Nie działały tak samo jak wcześniej
Palenie flag
Burzenie miast
Szeptanie mantr
Na wietrze
Kolejny reżim
Wyssie co lepsze
A co zostało
Spali

Media naświetlą palący problem
Dla podbudowania wątłej reputacji
Słowo wolność uwikła się w system
Skonfliktowanych racji
Terminologii i zależności
Szkoda mi było ich krwi
Żal ich wiary
W zmianę na lepsze
Bo gdzieś
Poza tym
Na dalszym planie znów
Wyczuwało się
Obecność odwrotnej siły
Która kroi na tej wojnie
Własne sprawy większe
Obecność siły większej
Ale chłopaki na placach
I w parkach
Nie mogli przecież
Jeszcze
O niej wiedzieć

Gromady punktów połyskliwych
W niezmierzonej oddali,
Tak może piekło wyglądać
Gdy jest się jedną
Z samotnych kropek
Rzuconych
W chłodne
Ciemno,
Widziałem

Другие образы

И другие образы представали перед глазами,
Содержали в себе элементы прошлых событий.
Предчувствие вещей будущих, и все они,
Словно реальные персонажи, навещали меня.
В больничной палате давали советы,
Шептали полезные слова или просто
Наблюдали внимательно, пытаясь,
Чтобы я мог понять по их взволнованным, чутким взглядам,
Поддать меня какой-то оценке, экзамену.
И всё это происходило со мной,
Но как будто вне меня.
Эти образы, хоть и не были связаны чередой сюжетных событий,
Содержали, однако, элемент, который объединял их все,
И подсказывал, что появляются они неслучайно.

Похороны дедушки, когда мне было двенадцать,
И я заставлял себя плакать во время мессы,
Потому что не мог представить себе, что его нет,
Даже хихикал слегка сдавленным смехом,
Чтобы потом годами предполагать, что сатана в то время
Испытывал меня, что гораздо позже я распознал как неправду.

Грустные взгляды девушек, мелькающие
Калейдоскопически, как взгляды пассажиров трамвая,
Отъезжающего от остановки,
Где достаточно было оказаться на три секунды раньше,
Чтобы успеть и решиться на разговор,
А потом кто знает,
Но нет...
И я пытался себе объяснить, что так, наверное, и должно быть,
Что помимо решимости, которая позволяла время от времени
Осуществлять задуманное,
Есть ещё и судьба,
Моя предвечная,
И эти силы непреклонны в определении дальнейших действий
Для меня
Необязательно совпадающих с планом,
Но и в этом я тоже не уверен.
Да и какое это имеет значение,
Если ключ лежал гораздо глубже,
И я чувствовал, что знаю, где,
Но боялся дотянуться
П о к а

Я видел стайки египетских парней,
Выбегающих на площади Каира,
Выкрикивающих на ломаном
Английском очередные определения
Свободы.
Парни в Испании,
В парках Нью-Йорка,
Туниса, Триполи, Дамаска
Пытались наверстать упущенное
Своими силами,
Что какое-то время
Казалось даже прекрасным,
Казалось, вселяло надежду.
О них писали в Time,
Говорили на BBC,
Их представляли,
Ими восхищались,
Но очень быстро
Это стало скорее смешным,
Быстро приелось.
Их жесты —
Напыщенные,
Неискренние,
Неловкие,
Снабженные пафосными комментариями —
Уже не действовали так, как раньше.
Сжигание флагов,
Разрушение городов,
Шепот мантр
На ветру,
Очередной режим
Высосет всё самое лучшее,
А что останется,
Сожжет.

СМИ осветят острую проблему
Для поддержания шаткой репутации.
Слово «свобода» погрязнет в системе
Противоречивых доводов,
Терминологии и зависимостей.
Мне было жаль их крови,
Жаль их веры
В перемены к лучшему,
Потому что где-то,
Помимо этого,
На заднем плане снова
Чувствовалось
Присутствие обратной силы,
Которая преследует в этой войне
Свои, более важные, цели.
Присутствие силы большей,
Но парни на площадях
И в парках
Не могли ведь
Пока
О ней знать.

Множество мерцающих точек
В неизмеримой дали,
Так, наверное, выглядит ад,
Когда ты — одна
Из одиноких точек,
Брошенных
В холод,
Во тьму.
Я видел.