Текст и перевод песни Maciej Maleńczuk - Tupnął Książę

Tupnął Książę

Tupnął Książę, aż zatrząsł się kasztel
I zaryczał w swej omnipotencji:
"Ciągle tylko gips i leukoplaster?
Ech, sokoły, ciut więcej inwencji!

Czas zmurszałe odrzucać struktury,
Wzwyż posuwać się po szczeblu szczebel,
Rób mnie konkurs, Ministrze Kultury,
Na najbardziej atrakcyjny knebel!

Bo ciągle mnie w humorze złym
Ponury utrzymuje fakt,
że wyszczekanych w kraju mym
Wciąż się knebluje byle jak.
A ja bym, Ministruńciu, chciał,
By knebel miał i sznyt, i szyk,
By kto go w gębę będzie brał,
Potrafił go polubić w mig.
Ot, bywa, gdy śniadanie jem,
Tak myślę sobie nie od dziś,
By w kneblu była - czy ja wiem -
Ta jakaś artystyczna myśl.
Wiesz, żem mecenas pięknych sztuk,
Artystów lubię - póki co,
Więc niech projektów dmuchną huk,
Goń ich, sokole, po to są!"

Komunikat dał przeto Minister
I do dworskiej prasy, i do radia,
I artystów sporządził był listę,
Zaproszenia rozesłał i vadia.

I rozkwitła swobodna myśl twórcza,
Ten fundament rozwoju kultury,
Aż zakrzyknął Książę: "Teraz, kurczę,
Będzie jednoosobowe jury!"

I zaczął Książę przegląd pracy,
I myślał sobie: "W to mi graj!",
Bo takich twórczej myśli rac
Nie widział dawno jego kraj!
Na przykład kneble były tam,
Co miały malinowy smak,
Dla panów inne i dla dam,
Twarzowe, zgrabne nie wiem jak!
Tu knebel à la devolaille,
A ówdzie knebel à la blin,
Rzekł Książę: "Brawo! W to mi graj!
Tak się idea wciela w czyn!"
A zwłaszcza jeden knebel miał
Utrafić celnie w Księcia gust,
A był to knebel, co miał kształt
Swobodnie uśmiechniętych ust...

The Prince Stamped

The Prince stamped, the castle shook
And roared in his omnipotence:
"Only plaster and gauze constantly?
Oh, falcons, a little more inventiveness!

Time to reject decayed structures,
Move up the ladder rung by rung,
Do a contest for me, Minister of Culture,
For the most attractive gag!

Because I'm constantly in a bad mood
A gloomy fact maintains,
That those who are outspoken in my country
Are still gagged anyhow.
And I would like, my little Minister,
For the gag to have style and chic,
So that whoever puts it in their mouth,
Be able to like it in a flash.
Well, sometimes, when I'm having breakfast,
I think to myself, not just today,
That in the gag there should be - I don't know -
Some kind of artistic thought.
You know, I'm a patron of the fine arts,
I like artists - for the time being,
So let them blow a lot of designs,
Chase them, falcon, that's what they're for!"

The Minister gave an announcement
And to the court press, and to the radio,
And had a list of artists made,
Invitations and vadia sent out.

And free creative thought blossomed,
That foundation of cultural development,
Until the Prince exclaimed: "Now, damn it,
There will be a one-man jury!"

And the Prince began a review of the work,
And thought to himself: "Play me that!",
For such Creative Minds
His country hadn't seen in a long time!
For example, there were gags there,
That had a raspberry flavor,
Different for gentlemen and ladies,
Tidy, shapely, I don't know how!
Here a knebel à la devolaille,
And there a knebel à la blin,
The Prince said: "Bravo! Play me that!
This is how the idea is embodied in action!"
And one gag in particular had
To hit the Prince's taste right on target,
And it was a gag that had the shape of
Freely smiling lips...